Gerben Hermanus (1971) studeerde in 1997 af aan de Hogeschool voor de Kunsten Amsterdam in de richting tekenen/schilderen. Sindsdien is hij druk bezig met aan de weg timmeren. Letterlijk. Gerben beperkt zich in zijn werk niet tot de grenzen van een doek of een stuk papier. Heel de ruimte dient als ondergrond voor zijn bouw-en schilderdrift. Hij maakt vaan een plat vlak een doorwandelbare tekening. Het is soms moeilijk te zien waar de tekening ophoudt en de installatie begint. De bezoekers worden deel van het werk, en op die manier inderdaad bezoekers in plaats van passieve toeschouwers. Qua materiaalkeuze is Gerben ook niet kieskeurig, alles wat een middel tot zijn doel kan zijn wordt erbij gesleept, al moet het van de vuilnisbelt komen.
Broedplaats, Boomhut, Hoofdkwartier, het is duidelijk dat Gerben graag huisjes bouwt. Op de vraag of dit uit een onverwerkt jeugd-trauma of nesteldrang voortkomt wordt alleen gegrijnsd, dus dat zullen we nooit weten.
Van de Moira heeft Gerben opzettelijk een moeilijk toegankelijk hoofdkwartier gemaakt. Obstakels als een groot hek en een waakzame reiger (met verrekijker) maken het de bezoekers niet makkelijk. Je kan het hoofdkwartier zien als een fysieke of een psychische ruimte. Het idee van het afbakenen van ruimtes is tenslotte op meerder manieren te bekijken, willen we met een hek mensen buiten houden, of willen we wat binnen is binnen houden.
Gerben nodigt je uit om over hekken te klimmen en op onderzoek te gaan.
