De kop van een graafmachine op een schapenvelletje met een bountyreep ernaast, een stapel grote broodzakclips, plastic plantenbladeren hangend in een kledingrek; het zijn een paar onderdelen uit de installatie waarmee Tom Putman (NL, 1994) aan de kunstacademie AKI te Enschede afstudeerde in 2016. Sommige objecten leken vanwege hun vorm op gebruiksvoorwerpen maar waren dit overduidelijk niet omdat ofwel het materiaal, ofwel de maatvoering totaal anders was. De absurde combinatie van de sculpturen leverde een vervreemdende en humorvolle installatie op.
Alledaagse objecten zijn een bron van inspiratie voor Tom’s werk. De functie van zo’n object bepaalt het uiterlijk en de waarneming ervan. Het is lastig om puur naar de formele kwaliteiten als vorm, kleur en materiaal te kijken zonder daarbij associatieve gedachten te hebben over wat je allemaal met het voorwerp kunt doen. In zijn werk speelt Tom juist met deze associaties en interpretaties die hij ontregelt door herkenbare beeldelementen vervormd en aangepast te gebruiken. Niets is wat het lijkt. Voor Moira heeft Tom nieuwe werken gemaakt door te zoeken waar de grens ligt tussen wat echt en nep, waarachtig en kunstmatig is. Dit keer zijn de alledaagse beeldelementen wat minder herkenbaar en wat meer geabstraheerd in zijn werken opgenomen.
