Met minieme ingrepen weet Benoit Goupy (geboren in 1964 in Frankrijk; woont en werkt sinds 1998 in Amsterdam) iedere keer weer een ruimte te bezielen. Hij voorziet deze telkens van een soort zenuwstelsel die op de aanwezigheid van bezoekers reageert en tot leven komt. Met name de wanden bewerkt hij zó, totdat deze als een huid, warmte en vocht afgeven.
In 2002 won Benoit Goupy de Rietveldprijs voor zijn afstudeerproject aan deze gelijknamige kunstacademie. De muren van een gang reageerden middels een sensor op de lichaamswarmte van de bezoeker. Elektriciteit stroomde door de geleidende draden die op de muren waren gespannen, waardoor deze oplichtten en warmte verspreidden. De roodgloeiende draden beschreven even poëtische teksten die op de ruimte van toepassing waren.
Benoit Goupy heeft met zijn werk de intentie een ruimte te transformeren. Hij wil het zenuwstelsel van een gebouw blootleggen door er de onderhuidse sporen te tonen. Zijn installaties zijn daarom bijna onzichtbaar. Hier en daar verschijnen ze, als aderen onder de huid die plots op kunnen zwellen. Dan wordt de aandacht getrokken naar de muur om te lezen of te voelen en ontstaat er tussen de bezoeker en de ruimte een intieme relatie.
Ook in expositieruimte Moira werkt Benoit Goupy met zijn vaste materialen water, aarde, vuur en lucht aan een “Espace de Vie”. De bezoeker zal in direct contact staan met de ruimte die ademt, warmte en geur verspreidt en vocht afscheidt als ware het een levend wezen.
