Fotografe Chantal Spieard trok al eerder de aandacht van expositieruimte Moira in juni 1999. Op het HKU festival toonde zij toen een serie foto’s, samengebonden in een boekje, die het ziekteproces van haar vader vastlegde. Foto’s die natuurlijk een emotionele snaar raakten maar ook fototechnisch heel sterk waren; foto’s ten voeten uit, afgewisseld met portretten, dètails van bijvoorbeeld het tafeltje in de koffieruimte van het ziekenhuis, apparatuur, de aangetaste lichaamsdelen en, als afsluiting van het boekje, twee oudere handen die elkaar in in vredig gebaar vasthouden.
Dit project viel meerderen op; Chantal won bijvoorbeeld de ‘Kunstanjer 1999’ van het Prins Bernard Fonds Utrecht en haar boekje ‘deddi, het langste jaar uit mij leven’ werd gepubliceerd en verkocht tijdens het Naarden Fotofestival.
Een succesvolle fotografe dus. Toch heeft Spieard niet direct gekozen voor een carrière in die richting. Ze ronde eerst de propedeuse Technisch-Commerciële Confectie af, volgde daarna de lerarenopleiding schilderen aan de HKU en ging toen pas Fotografische Vormgeving doen. Vanaf dat moment heeft ze bij een aantal tijdschriften gewerkt en ook het docentschap niet geheel losgelaten.
In de expositieruimte Moira zal Spieard haar ‘Kus-project’ laten zien. Ze gaf hierbij een aantal mensen zelf een camera waarmee ze de kus konden vastleggen. Daarnaast fotografeerde ze zelf stellen of vrienden. Dit leverde een serie van hele speciale en intieme foto’s. Die absoluut geen voyeuristisch aspect in zich hebben, maar juist heel duidelijk gevoelens vastleggen.
