Mireille Tap (1990, NL) gunt haar tong tijdens deze expositie wat meer speelruimte. Er mag wat haar betreft wat langer stilgestaan worden bij dat roze wezentje in onze mond. We gebruiken onze tong bij het proeven, slikken, lachen, huilen, zoenen, vrijen en praten. Naast het gebruik van de tong bij verbale communicatie, kun je hem ook non-verbaal als lichaamstaal inzetten. Het uitsteken van de tong kan verschillende betekenissen hebben zoals provocatie, speelsheid, loslaten van spanning of lust. In Moira presenteert Mireille de tong los van de mens die hem draagt, als een wezen op zich. Binnen haar installatie en dagelijks opgevoerde performances speelt de tong de hoofdrol.
Performances zijn vanwege het directe karakter en het creëren van een gebeurtenis, een belangrijk onderdeel in het werk van Mireille. Veelal treedt zij op met zelfgemaakte fysieke props terwijl zij al pratend handelingen uitvoert. Deze teksten gaan vaak over sociale verbindingen. In 2015 studeerde zij af aan de Arnhemse kunstacademie met performances binnen een gym-achtige setting. Op een mat stonden vreemdsoortige toestellen die door Mireille -in eveneens eigenaardige outfits- in gebruik werden genomen. Daarbij uitte zij herhaaldelijk bepaalde zinnen met een bijna kinderlijk onschuldig stemmetje: “Hey baby, let me take care of you” of “I’m really sorry for you”.
Taal en beeld, en de interpretatie daarvan, komen in het werk van Mireille samen en gaan een relatie met elkaar aan. In Moira staat de verhouding tussen de mens en zijn tong centraal binnen haar installatie met dagelijks live performances.
